Het laatste deel van het terras onkruidvrij gemaakt, zo zag eerst het hele terras er dus uit.
Maar eindelijk is het klaar gekomen!
Wat een heerlijk terras toch, he?
En dan te bedenken dat ik daar vorig jaar helemaal niet van heb genoten.
Maar in plaats daarvan heb ik het helemaal vol laten groeien en daarom had ik er nu zoveel werk van.
Het was hier tussen de middag heerlijk weer en daar heb ik nog even van kunnen genieten.
De achtertuin is bepaald niet volmaakt, maar ik vind dat ik klaar ben met puin ruimen, later komen er nog wel wat bloeiende planten bij, maar voor nu ben ik dik tevreden.
Het hoeft voor mij ook niet volmaakt te zijn, want dat hou ik toch ook niet vol.
Dit past bij mij.
Ik voel me dan ook zeer voldaan en gelukkig.
Wacht, ik zal jullie een kijkje geven van het resultaat van deze tuin van meter breed en 20 meter diep, die een verlengstuk is van mijn kinderopvang.
Hier sta ik ongeveer in het midden van de tuin met de rug naar de schutting.
Ik kijk richting mijn huis en je ziet ook het tussendoorpad voor de buren.
Emma komt daar net binnen;-)
Emma is de laatste tijd (sinds Pippi dood is) mijn schaduw en blijft dag en nacht bij mij in de buurt om me in de gaten te houden.
En de ren van Youp konijn wordt regelmatig verplaatst.
Helaas kan hij in z'n uppie de grasmaaier nog niet overbodig maken.
Vanaf dezelfde plaats kijk ik nu naar achteren in de tuin, het speeltuingedeelte van "Akelein".
Een heerlijk plekje voor de kids, nu zonder al die lange frambozenstengels die prikken...
Daantje naast het (te) kleine tuinkacheltje.
Emma kijkt aan mijn voeten omhoog om me goed in de gaten te houden.
Van voren naar achteren...
...en van achteren naar voren.
En de volgende foto's heb ik al schommelend vanaf de schommelbank gemaakt:
